سرسوزن
درگذشته برای تزریقات از سرنگ‌های یکپارچه استفاده می‌شد. این کار یک مشکل بزرگ داشت و افزایش احتمال انتقال ویروس‌ها و آلودگی‌ها از فردی به فرد دیگر بود. مشکل دیگر استفاده از این نوع سرنگ‌ها نگهداری و استریل کردن سرسوزن آن بود که پروسه‌ای زمان‌بر بود.

با پیشرفت تکنولوژی و دانش پزشکی این سرنگ‌ها کم‌کم جای خود را به سرنگ‌های با سرسوزن‌های یک‌بارمصرف دادند. هرچند امروزه از این سرنگ‌ها برای انجام اموری مثل شست و شوی گوش استفاده می‌شود. استفاده از این سر سوزن‌ها به‌طور چشمگیری انتقال ویروس‌ها بین بیماران را کاهش داد.

سر سوزن وسیله‌ای برای انتقال دارو به بدن بیمار هست که تیز بوده و به‌راحتی در بدن فرد فرو می‌رود.هرچه شماره سوزن بالاتر باشد قطر سوزن کم می‌شود مثلاً قطر سوزن شماره ۲۴ نازک‌تر از سوزن شماره ۲۲است. امکان تولید سر سوزن تا گیج ۳۴ وجود دارد. انتخاب گیج سر سوزن بسته به محل تزریق انتخاب می‌شود؛ برای تزریق‌های زیرپوستی معمولاً از گیج ۱۹تا۲۶ استفاده می‌شود، برای تزریقات عضلانی از گیج ۲۶ تا۳۰ و برای تزریقات داخل پوست بیرونی از گیج ۲۶ تا ۲۸ استفاده می‌شود.

جنس سرسوزن از فلز است که روی سرنگ قرار می‌گیرد.

مزایای استفاده از سرسوزن
انهدام سرسوزن بعد از تزریق دارو
جلوگیری از استفاده مجدد از این ابزار
استفاده از سر سوزن معایبی نیز دارد؛ استفاده از سرسوزن‌های چند بار مصرف موجب انتقال بیماری به افراد می‌شود.